Wspomnienie o profesorze Ludwiku Dobrzyńskim

Z prawdziwym smutkiem i niedowierzaniem przyjęliśmy informację o śmierci prof. dr hab. Ludwika Dobrzyńskiego. Ciężko nam oswoić się z myślą, że już nigdy nie spotkamy Pana Profesora na korytarzu i nie zamienimy z Nim nawet słowa.

    Profesor Ludwik Dobrzyński był wspaniałym naukowcem, a także organizatorem i społecznikiem. Wychował pokolenia młodych badaczy i zainicjował wiele działań na rzecz popularyzacji nauki i edukacji ogółu społeczeństwa. W 1998 roku, w ówczesnym Instytucie Problemów Jądrowych (dziś Narodowe Centrum Badań Jądrowych) utworzył i zorganizował Dział Szkolenia i Doradztwa (obecnie Dział Edu­ka­cji i Szko­leń) – miejsce naszej pracy. Wraz ze sformowanym przez siebie zespołem prowadził szeroko zakrojoną działalność popularyzatorską i edukacyjną, między innymi organizując i prowadząc popularne wykłady z fizyki czy studyjne wizyty w Ośrodku. W ramach tych wizyt przez ponad 20-letni okres działalności Działu Instytut odwiedziło ponad 200 tysięcy osób. Profesor Ludwik Dobrzyński był współautorem i redaktorem wielu broszur i plakatów popularno-naukowych, jak również stron edukacyjnych NCBJ. Brał czynny udział w impre­zach popu­la­ry­zu­ją­cych naukę, był również jednym z pomysłodawców ogólnopolskiego konkursu „Fizyczne Ścieżki” (wspólnie organizowanego przez Insty­tut Fizyki PAN w War­sza­wie i NCBJ) i wieloletnim przewodniczącym komitetu organizacyjnego tego konkursu.

    Profesor Ludwik Dobrzyński był osobą o wielkiej wiedzy, uczonym światowego formatu, człowiekiem wielu talentów. Przez lata współpracowaliśmy rozmawiając o fizyce, dyskutując o postępach nauki i prowadząc ważne rozmowy o sprawach bieżących. Dzięki Swej mądrości umiał łączyć swoją i naszą naukową wiedzę z wartościami koniecznymi dla rozwoju całego zespołu i Działu. Był sprawnym zarządcą, a dla wielu także mentorem wytyczającym szlaki. Zapamiętamy go jako osobę odpowiedzialną. Był człowiekiem z pasją, niczego nie robił doraźnie. Pogodę ducha potrafił łączyć z poważnym traktowaniem dyskutowanych spraw, sporym krytycyzmem i wysokimi wymaganiami wobec siebie i innych. Ze względu na posiadaną wiedzę i świetny warsztat był dydaktykiem cieszącym się wielkim uznaniem wśród słuchaczy i lubianym przez młodzież.

    Do końca życia myślał o rozwoju Działu, wspierał nas swoim doświadczeniem i swoją wiedzą, nie wypalał się. Zawsze dążył do czegoś nowego, widział nowe ścieżki. Pamięć o profesorze Ludwiku Dobrzyńskim na zawsze pozostanie w naszych sercach.