Osiągnięcia Zakładu BP2 w latach 2013-2016
W latach 2013 - 2016 w zakładzie teoretycznym Narodowego Centrum Badan Jądrowych uzyskano szereg spektakularnych wyników, które zostały opublikowane w najbardziej prestiżowych periodykach o zasięgu międzynarodowym oraz były wielokrotnie prezentowane na międzynarodowych konferencjach.
HYDRODYNAMIKA W PLAZMIE KWARKOWO-GLUONOWEJ
Jednym z takich osiągnieć było wyjaśnienie zakresu stosowalności hydrodynamiki relatywistycznej, a w szczególności roli modów niehydrodynamicznych do opisu procesu dochodzenia silnie sprzężonych układów kwantowych do równowagi. Konsekwencją tych badań jest całkiem nowe spojrzenie na hydrodynamikę jako efektywny opis dochodzenia do równowagi w szerokiej klasie teorii podstawowych niezależnie od tego, czy możliwy w ich ramach jest opis kwazicząstkowy. >>>>
POSZUKIWANIA CIEMNEJ MATERII I „NOWEJ” FIZYKI
Celem badawczym grupy BayesFITS w latach 2013-2016 było poszukiwanie sygnałów tzw. nowej fizyki przy wykorzystaniu szerokiego wachlarza danych doświadczalnych pochodzących z Wielkiego Zderzacza Hadronów (LHC) oraz z eksperymentów poszukujących ciemnej materii. Jednym z nowatorskich elementów analizy było zastosowanie statystyki bayesowskiej, która umożliwia poprawne wyznaczenie prawdopodobieństwa danego modelu teoretycznego. >>>>
BADANIA TEORETYCZNE ROZPRASZANIA CZĄSTEK ELEMENTARNYCH PRZY ŚREDNICH I WYSOKICH ENERGIACH
Posługując się zaawansowanymi teoretycznymi metodami chromodynamiki kwantowej przeprowadzono analizę efektów dekorelacji w produkcji dżetów. Po raz pierwszy uwzględniono wszystkie dostępne/znane obecnie teoretyczne fakty dotyczące opisu tego procesu. Spektakularność tego wyniku polega przede wszystkim na jego zgodności z danymi dostarczonymi przez kolaboracje CMS z LHC oraz na tym, iz otrzymane wyniki pozwolą w przyszłości postulować pomiary nowych własności. >>>>
WSZECHŚWIAT MÓGŁ PRZEŻYĆ WIELKI WYBUCH
Zespół fizyków z NCBJ i z Francji zaproponował metodę uwzględnienia efektów kwantowych w analizie ewolucji wczesnego Wszechświata. Wykonane obliczenia [3] wskazują na możliwość zastąpienia kosmologicznej hipotezy Wielkiego Wybuchu scenariuszem Wielkiego Odbicia. Naukowcy sądzą, że obserwacje reliktowych fal grawitacyjnych pozwolą zweryfikować badany przez nich model. >>>>
DŁUGO ŻYJĄCE JĄDRA SUPERCIĘŻKIE ORAZ ZAGADKA ISTNIENIA HIPERDEFORMACJI
W obszarze fizyki jądrowej niskich energii podano przewidywania przekrojów czynnych na produkcje pierwiastków superciężkich dla planowanych niedługo syntez [1]. Jest to szczególnie ważne w kontekście planowanego sztucznego wytworzenia najcięższego w przyrodzie jądra atomowego, które to jadro miałoby 285 nukleonów w sumie. Pokazano, ze prawdopodobieństwo wytworzenia takiego obiektu powinno być wystarczająco duże. >>>>